Akty prawa powszechnie obowiązującego:

Jedynym aktem prawnym zawierającym przepisy na temat istoty składek członkowskich w organizacjach pozarządowych jest Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (tj. Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 ze zm.). Przepisy te sformułowane są w trzech artykułach:

Art. 10.
1. Statut stowarzyszenia określa w szczególności:
1) nazwę stowarzyszenia, odróżniającą je od innych stowarzyszeń, organizacji i instytucji,
2) teren działania i siedzibę stowarzyszenia,
3) cele i sposoby ich realizacji,
4) sposób nabywania i utraty członkostwa, przyczyny utraty
członkostwa oraz prawa i obowiązki członków;
5) władze stowarzyszenia, tryb dokonywania ich wyboru,
uzupełniania składu oraz ich kompetencje;
5a) możliwość otrzymywania przez członków zarządu
wynagrodzenia za czynności wykonywane w związku
z pełnioną funkcją;
6) sposób reprezentowania stowarzyszenia, w szczególności sposób zaciągania zobowiązań majątkowych, a także
warunki ważności uchwał władz stowarzyszenia;
7) sposób uzyskiwania środków finansowych oraz ustanawiania składek członkowskich;
8) zasady dokonywania zmian statutu;
9) sposób rozwiązania się stowarzyszenia.
Art. 33.
1. Majątek stowarzyszenia powstaje ze składek członkowskich,
darowizn, spadków, zapisów, dochodów z własnej działalności, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz z ofiarności
publicznej.
2. Stowarzyszenie, z zachowaniem obowiązujących przepisów, może przyjmować darowizny, spadki i zapisy oraz korzystać z ofiarności publicznej.

Reasumując, składki są w stowarzyszeniach podstawowym źródłem finansowania (budowania majątku) i mają charakter obligatoryjny. Oznacza to, że są obowiązkowe, a informacja o tym, jak ustala się ich wysokość, zbiera i ewidencjonuje, muszą być podane w statucie stowarzyszenia. Innymi słowy: nie może istnieć stowarzyszenie, które nie pobiera składek członkowskich.